بیشتر اختلالات تیک با گذشت زمان محو می شوند. از سوی دیگر، بیمارانی که به دلیل تیک خود دچار پریشانی قابل توجهی می شوند، در می یابند که درمان، دارو، یا تغییرات ساده سبک زندگی می تواند وضعیت خود را به طور قابل توجهی بهبود بخشد، به ویژه با علائم سندرم تورت (نوعی تیک). اگرچه اختلالات تیک زمانی بسیار نادر در نظر گرفته می شدند، اما مطالعات اخیر نشان داده است که اختلالات تیک به تعداد ۲۰ درصد کودکان و ۱ درصد از کل بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد.
با وجود این یافته ها، هیچ دستورالعمل پزشکی روشنی برای اینکه چگونه به بهترین وجه برای درمان این شرایط وجود ندارد. پزشکان مختلف مسیر عمل ترجیحی خود را برای درمان اختلال تیک بیمار دارند. با این حال بسیاری از پزشکان رویکرد «صبر کنید و ببینید» را برای شروع می بینند. تیک ها اغلب در یک چرخه عمل می کنند، موم کردن و محو شدن به صورت دوره ای دو هفته ای. اکثریت تیک ها پس از چند چرخه به خود از بین می روند که به این معنی است که هیچ درمانی مورد نیاز نیست. حتی اگر تیک بدون مداخله از بین نرفت، برخی از بیماران هنوز انتخاب می کنند که هیچ درمانی را دنبال نکنند. اگر تیک ها شدید باشند، یا باعث خجالت شدید بشوند، با پزشک تماس بگیرید.
بیشتر بیماران تحت تأثیر به تیک عادت می کنند و درمان را غیرضروری می بینند