افراد مبتلا به بیماری هذیانی ممکن است آنقدر در هذیان های خود غرق شوند که زندگی آنها دچار وقفه شود. اگرچه هذیان ها می توانند نشانه ای از اختلالات مکرر مانند اسکیزوفرنی باشند، اما اختلال هذیانی به خودی خود یک بیماری نادر است. اختلال هذیانی بیشتر افراد را در سنین میانی تا اواخر زندگی تحت تاثیر قرار می دهد
انواع هذیان
Erotomaniac: این نوع بیماری هذیانی باعث می شود که فرد باور کند که شخص دیگری، معمولاً یک فرد مهم یا مشهور
عاشق او است. رفتار تعقیبی معمولی نیست، اما ممکن است فرد سعی کند با هدف هذیان تماس بگیرد
بزرگ: این نوع بیماری هذیانی با احساس اغراق آمیز ارزش خود، قدرت، دانش یا هویت مشخص می شود
حسادت: این نوع حالت هذیانی منجر به این باور می شود که همسرش خیانت کرده است
توهمات آزاردهنده: افراد مبتلا به این نوع شرایط هذیانی بر این باورند که با آنها (یا یکی از نزدیکانشان) بدرفتاری می شود کسی
در حال جاسوسی از آنها است، یا اینکه علیه آنها توطئه می شود. معمولاً افرادی که از این نوع حالت هذیانی رنج می برند شکایت
های زیادی را به مقامات ارائه می کنند
جسمی: این اختلال هذیانی زمانی رخ می دهد که فرد احساس کند نقص فیزیکی یا نگرانی پزشکی دارد
مختلط: این نوع شرایط هذیانی با وجود دو یا چند دسته از هذیان های ذکر شده در بالا مشخص می شود
علائم
هذیان های غیر عجیب و غریب قابل توجه ترین علامت هستند
بی قرار، تحریک پذیر یا دارای خلق و خوی وحشتناک
توهمات دیدن، شنیدن یا تجربه چیزهایی که وجود ندارند با توهم مرتبط هستند
درمان و دارو
هذیان اغلب با ترکیبی از دارو و درمان می شود
آنتی سایکوتیک های معمولی: همچنین به عنوان آنتی سایکوتیک های نسل اول شناخته می شوند، داروهایی هستند که با مسدود
کردن گیرنده های دوپامین در مغز عمل می کنند. دوپامین یک انتقال دهنده عصبی است که تصور می شود در پیدایش هذیان نقش دارد
آنتی سایکوتیک های آتیپیک: این داروها در مغز عمل می کنند و گیرنده های دوپامین و سروتونین را مسدود می کنند. در نتیجه
آنتیسایکوتیکهای نسل دوم دارای پروفایل عوارض جانبی متفاوتی نسبت به آنتیسایکوتیکهای نسل اول هستند
آرام بخش ها: این داروها گاهی برای درمان اضطراب، بی قراری و مشکلات خواب که در بیماران مبتلا به اختلالات هذیانی
شایع است، استفاده می شود
داروهای ضد افسردگی: اگر فرد مبتلا به هذیان مشکل خلقی داشته باشد، ممکن است از داروهای ضد افسردگی برای درمان این
اختلال استفاده شود
روان درمانی
در کنار داروها، رواندرمانی میتواند به افراد کمک کند تا مشکلات مربوط به باورهای هذیانی و تأثیر آن بر زندگیشان را بهتر مدیریت کنند و با آنها کنار بیایند. روان درمانی زیر ممکن است در درمان اختلال هذیان مفید باشد
روان درمانی فردی می تواند به فرد در شناخت و اصلاح تفکر معیوب کمک کند
درمان شناختی-رفتاری می تواند به فرد در شناخت و تغییر الگوهای فکری و رفتارهایی که باعث ناراحتی می شود
کمک کند
خانواده درمانی می تواند به خانواده ها در برخورد با عزیزی که از یک وضعیت هذیانی رنج می برد کمک کند و به آنها اجازه
می دهد تا به فرد کمک کنند
نتیجه
برای هر کسی که دچار توهم است بسیار مهم است که به دنبال مراقبت حرفه ای از یک روانپزشک حرفه ای باشد. این می تواند به ویژه دشوار باشد زیرا افرادی که دچار هذیان می شوند معمولاً دیدگاه های خود را مشکل نمی دانند زیرا، طبق تعریف، آنها معتقدند که تجربه آنها درست است. در نتیجه، اغلب اعضای خانواده نگران هستند که باید مشکل را به یک متخصص پزشکی گوشزد کنند. برای کمک به تثبیت افراد مبتلا به هذیان، ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان روانپزشکی باشد به خصوص اگر برای خود یا دیگران خطرناک باشند. از درخواست کمک پزشکی خجالت نکشید و تردید نکنید. اختلال هذیانی در صورت عدم درمان می تواند یک بیماری مادام العمر باشد. برای رسیدگی سریع به مسائل، با دکتر آگاهی وقت بگیرید
دکتر آگاهی بر ارائه درمان باکیفیت به بیماران خود با برنامه های درمانی مقرون به صرفه تمرکز دارد که به شما کمک می کند تا مشکل اختلال خلقی را بازیابی کنید. دکتر آگاهی با بیماران خود مانند خانواده رفتار می کند و با نهایت دقت بهترین گزینه را برای درمان بیماری ارائه می دهد
اختلال نشخوار فکری با سایر اختلالات خوردن متفاوت است، زیرا این اختلال باعث برگشت غذای هضم نشده از دهان می شود که باعث سوءتغذیه و مشکلات جسمی مرتبط می شود