: علائم
مشکلات حافظه معمولاً یکی از علائم اولیه بیماری آلزایمر است، اگرچه شدت علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است. سایر زمینه های تفکر، مانند یافتن کلمات مناسب، مشکلات بینایی/فضایی، و اختلال در استدلال یا قضاوت نیز ممکن است نشان دهنده بیماری آلزایمر در مراحل اولیه باشد. اختلال شناختی خفیف اختلالی است که می تواند پیش ساز بیماری آلزایمر باشد، اما همه افراد مبتلا به سمت این بیماری پیشرفت نمی کنند
: شناختی
زوال ذهنی، مشکل در تفکر و درک، سردرگمی، هذیان، سرگردانی، فراموشی، ساختن چیزها، آشفتگی ذهنی، مشکل در تمرکز، ناتوانی در ایجاد خاطرات جدید، حل ریاضی ساده یا ناتوانی در تشخیص همگی نمونه هایی از اختلال شناختی هستند
رفتاری: پرخاشگری، بی قراری، مشکلات در مراقبت از خود، تحریک پذیری، تکرار بی معنی کلمات خود، تغییرات شخصیتی، بی قراری، عدم محدودیت، یا پرسه زدن و گم شدن
خلق و خو: عصبانیت، بی تفاوتی، نارضایتی عمومی، تنهایی یا نوسانات خلقی
روانی: افسردگی، توهم یا پارانویا
ناتوانی در ترکیب حرکات عضلانی، اختلال در گفتار و از دست دادن اشتها نیز شایع است
: علل
تجمع نامناسب پروتئین ها در مغز باعث بیماری آلزایمر می شود. مرگ سلول های مغزی در اثر تجمع این پروتئین ها به وجود می آید که به پروتئین آمیلوئید و پروتئین تاو معروف هستند. دانشمندان بر این باورند که پروتئین آمیلوئید در سلول های مغز تجمع مییابد و در نتیجه پلاک تشکیل می شود. تاو از رشته های پیچ خورده پروتئین دیگری به نام تاو تشکیل می شود. این پلاک ها و گره ها اتصال سلولهای عصبی را مسدود میکنند و مانع از انجام وظایفشان میشوند. علائمی که در بیماران مبتلا به آلزایمر نشان داده می شود به دلیل از دست دادن تدریجی و مداوم سلول های عصبی ایجاد می شود که از یک ناحیه از مغز (معمولاً منطقه حافظه) شروع می شود و به مناطق دیگر گسترش مییابد
: جلوگیری
آلزایمر بیماری است که قابل پیشگیری نیست. از یک سو، انواع عوامل خطر سبک زندگی برای بیماری آلزایمر را می توان بهبود بخشید. شواهد نشان می دهد که غذا، فعالیت بدنی و تغییرات سبک زندگی که نشان داده است خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی را کاهش می دهد، ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و سایر زوال عقل را نیز کاهش دهد. خواندن، رقصیدن، بازیهای رومیزی، خلق هنر، نواختن ساز و سایر فعالیتهایی که نیاز به تعامل ذهنی و اجتماعی دارند با حفظ مهارتهای فکری و کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در طول زندگی مرتبط هستند. انتخاب سبک زندگی سالم برای قلب ممکن است به کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر کمک کند
: دارو
اگرچه هیچ درمانی برای بیماری آلزایمر وجود ندارد، داروهای فعلی می توانند به کاهش پیشرفت بیماری آلزایمر و رفع مشکلات رفتاری که ممکن است با پیشرفت بیماری ایجاد شوند کمک کنند. برخی از داروها از تجزیه استیل کولین، یک انتقال دهنده عصبی مغز که برای حافظه و یادگیری حیاتی است، جلوگیری می کنند. حدود نیمی از بیمارانی که از این نوع داروها استفاده می کنند، ممکن است سرعت بدتر شدن علائم را کاهش دهند. این اثر نسبتاً موقتی است و به طور متوسط تنها حدود 6 تا 12 ماه طول می کشد. اسهال، استفراغ، حالت تهوع، خستگی، بی خوابی، از دست دادن اشتها و کاهش وزن همگی از عوارض جانبی رایج این داروها هستند. دونپزیل (آریسپت)، گالانتامین (رازا دین) و ریواستیگمین (اکسلون) سه داروی این چنینی هستند
: نتیجه
بیماری آلزایمر با گذشت زمان بدتر می شود و در نهایت باعث مرگ افراد می شود. به طور متوسط افراد مبتلا به آلزایمر چهار تا هشت سال پس از تشخیص این بیماری زندگی می کنند. پس از تشخیص، برخی از افراد می توانند تا 20 سال زندگی کنند. این بیماری در هر فردی به طور متفاوتی پیشرفت می کند. دکتر آگاهی با انجام معاینات فیزیکی، انجام آزمایشات، مشاهده تغییرات رفتاری و تجزیه و تحلیل از دست دادن حافظه، بیماری آلزایمر را تشخیص می دهد. اگر هر یک از علائم بالا را تجربه کردید، باید فوراً یک قرار ملاقات تعیین کنید! دکتر آگاهی همیشه آماده درمان و خدمت رسانی به شما در حد توان ماست